Wspomnienia opowiadane o II wojnie światowej

Zamieszczam pracę Krzysztofa Lipińskiego:
  
Wywiad przeprowadziłem z moim dziadkiem. Dziadek urodził się już po wojnie w roku 1947. Z opowiadań swoich rodziców  i dziadków dowiadywał się jak przeżyli okres wojenny. 
- Gdzie przebywał mój pradziadek przed wojną?
- Mój ojciec tuż przed wojną był w wojsku w marynarce wojennej na Oksywiu.
- Gdzie przebywał w czasie wojny?
- Po wybuchu wojny znalazł się w obozie w Szczecinie w karnym łagrze. Stamtąd został wysłany do Niemiec na roboty do gospodarza.
 - Co robił u gospodarza?
- U gospodarza wyuczył się zawodu rzeźnika i masarza.
- Co robił po wojnie?
- Pracował w swoim wyuczonym zawodzie, a następnie poszedł do pracy na kolei. Na kolei pracował razem ze swoim ojcem.
Konkretne informacje na temat drugiej wojny światowej są znikome, ponieważ ludzi, którzy żyli w tamtych czasach prawie nie ma wśród nas.

Nie zawsze ludzie tacy żyją jeszcze, ale zawsze można tak jak Krzyś porozmawiać z ich dziećmi.

Wasza flower :)

Kolejna historia z II wojny światowej

Zamieszczam pracę Karoliny Konrad:

Jedyną osobą, która pamięta II wojnę światową jest moja prababcia od strony mamy. Ponieważ mieszka daleko ode mnie musiałam się z nią kontaktować telefonicznie.
Ja: Cześć prababciu! Czy mogłabyś opowiedzieć o swoim pobycie w czasie II wojny światowej w Niemczech?
Babcia: Tak. W wieku 7 lat zostałam wywieziona do Niemiec. Będąc małą dziewczynką musiałam bardzo ciężko pracować w rodzinie niemieckiej pomagając w gospodarstwie. Codziennie rano około piątej wstawałam i rozpoczynałam prace przy karmieniu krów, kur oraz świń. Po obrządzeniu bydła szlam w pole i w zależności od pory roku wykonywałam prace (np. żniwa). Dzień się kończył bardzo późnym wieczorem. Tak spędziłam 3 lata ciężkiej pracy, za którą zapłatą był posiłek oraz dach nad głową.
Ja: Jak byłaś traktowana przez gospodarzy?
Babcia: Miałam szczęście, ponieważ trafiłam do dobrych ludzi. Nigdy mnie nie uderzyli, zawsze dostawałam jedzenie, a jak była wolna chwila to mogłam bawić się z ich dziećmi. Niestety nie wszystkie dzieci miały tyle szczęścia co ja. Nawet w latach 90-tych ubiegałam się o zapłatę, odnalazłam tą rodzinę w  Niemczech, oni potwierdzili, że u nich pracowałam. Dzięki ich potwierdzeniu mam dodatek z Niemiec do emerytury za 3 letnią pracę.
Ja: Za kim najbardziej tęskniłaś?
Babcia: Tęskniłam za mamą i rodzeństwem. Za ciepłem rodzinnym i unoszącym się zapachem chleba po domu. Tęskniłam za Polską. I dlatego jak tylko skończyła się wojna to wróciłam do ojczyzny. 
Ja: Dziękuję prababciu za informacje. Do zobaczenia niedługo.

Myślę, że ciekawa historia, następna już niedługo!

Wasza flower :)

Weekend

Ach , mnie ten weekend minął wspaniale, a wam? :)

Fotki z Ligi Robotów

Niżej zamieszczam zdjęcia z naszymi ,,robotykami"!

Wasza fotoreporterka flower :)

Liga Robotów!

Dnia 21 maja w Brześcach odbyła się trzecia edycja Ligi Robotów. Brały w niej udział dwie szkoły: nasza i SP w Brześcach. Uczniowie brali udział w konkurencjach sumo i line follower. Nasi chłopcy z klasy piątej zdobyli 3. miejsce w drugiej z nich i będą walczyć w Finale Lig Robotów o puchar Burmistrza Miasta i Gminy Góra Kalwaria Dariusza Zielińskiego! Więcej informacji na www.gorakalwaria.pl

Wasza flower :)

Nasz uczeń wyróżniony!

Na konkursie Piosenki Ekologicznej, który odbył się 17 maja w SP nr 2 w Górze Kalwarii i był zwieńczeniem gminnego programu edukacyjnego NAWET DZIECI SEGREGUJĄ ŚMIECI indywidualną nagrodę specjalną dostał między innymi nasz uczeń z klasy szóstej Krzysztof Lipiński za wykonanie robota z odpadów. Więcej informacji na ten temat na www.gorakalwaria.pl
Krzysiowi serdecznie gratulujemy i życzymy dalszej owocnej pracy z odpadami na rzecz ekologii!

Wasza flower :)

III Święto Góry Kalwarii

Oto program Święta, na które serdecznie zapraszam!

13.00 – 14.00 finisz ogólnopolskiej akcji „Polska biega” w kategorii Open – meta na placu manewrowym byłej jednostki wojskowej
14.00 – rozpoczęcie uroczystości, przekazanie klucza do symbolicznych bram miasta Mieszkańcowi Góry Kalwarii
14.20 – Tadeusz Sas i soliści w programie o Górze Kalwarii (w tym ja!)
15.00 – część oficjalna, nadanie tytułu Zasłużony dla Góry Kalwarii: Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe w Górze Kalwarii, Związek Emerytów, Inwalidów i Rencistów w Górze Kalwarii, Cech Rzemiosł Różnych i Handlu w Górze Kalwarii, Pan Edward Królak długoletni lekarz
16.00 – występ zespołu BARTEK
16.40 – 17.40 występ dziecięcego zespołu ludowego KALWARKI (ja też będę!), pokaz CAPOEIRY oraz sekcji muzycznej PAT (Program Profilaktyka a Ty - należę do niej!)
18.15 - 19.00 The King's Friends - Cover Band Elvisa Presleya
20.00 - występ gwiazdy wieczoru: VIDEO

Wasza artystka flower :)

Trzydziestometrowy teleskop

Thirty Meter Telescope (TMT) ma być najbystrzejszym okiem patrzącym w przestrzeń kosmiczną. Projekt otrzymał zielone światło na budowę na hawajskim szczycie Mauna Kea.
TMT dołączy do 13 innych teleskopów umieszczonych na wygasłych wulkanach, lecz przebije je wszystkie. Obecnie największa są dziesięciometrowe teleskopy Keck. Szczyt Mauna Kea jest doskonałym miejscem na ten obiekt, gdyż gwarantuje bezchmurny widok przez 300 dni w roku.
Jeżeli wszystko pójdzie zgodnie z planem, pierwsze obserwacje rozpoczną się w 2021 roku. Jednak niewykluczone, że TMT będzie musiał oddać niedługo tytuł największego teleskopu. Europejskie Obserwatorium Południowe  planuje budowę 39-metrowego Ogromnie Wielkiego Teleskopu Europejskiego. Na lokalizację tego giganta wybrano górę Cerro Armazones w Chile. Jego inauguracja ma nastąpić w 2022 roku.
Na Hawajach jednak nie wszyscy cieszą się z TMT. Projekt wspierany jest przez Uniwersytet Hawajski, ale niektóre grupy rdzennych Hawajczyków sprzeciwiają się bezczeszczeniu swojej świętej ziemi.   


Wasza flower :) 

Wszystkiego najlepszego!

Z okazji imienin życzymy najlepszych uczniów na świecie i samych okazji do stawiania szóstek naszej najlepszej pani od polskiego! Wszystkiego najlepszego Pani Iwono!!!

  
Zespół redakcyjny ,,Naszej''

Wspomnienia z czasów II wojny światowej - ciąg dalszy

Zamieszczam pracę Emila Słomskiego:

Wspomnienia najbliższych z czasów II wojny światowej

Wśród najbliższych otaczających mnie osób,  żyje tylko jedna osoba, która przeżyła II wojnę światową. Jest nią brat mojego pradziadka, obecnie siedemdziesięcio dziewięcioletni mężczyzna. Niestety, nie chce rozmawiać na temat okresu wojennego, gdyż te przeżycia były okrutne. Wujek miał wtedy zaledwie 5 lat i również niektórych rzeczy nie jest w stanie powtórzyć, gdyż nie pamięta. Częściej przekazywane z pokolenia na pokolenie informacje, dostarczają mi opowiadania dziadka lub babci. Źródłem tych informacji były przekazywane z pokolenia na pokolenie przeżycia oraz doświadczenia z tamtego okresu. W mojej rodzinie nikt nie był czynnym żołnierzem, który walczyłby na froncie. Moja prababcia Helena mieszkała w czasie wojny w Warszawie. Narzeczony babci brał udział w Powstaniu Warszawskim, w którym poświęcił swoje życie w obronie wolności innych Polaków. Babcia została raniona w głowę. Trafiła do szpitala. Przeżyła. Zawsze wspominała ze łzą w oku minione dzieje, trzymając w albumie zdjęcie ukochanego. Pradziadek, przyszły mąż prababci nie brał udziału w wojnie. Również drugi pradziadek pilnował gospodarstwa przed grabieżą. Czuwał nad żoną oraz bezpieczeństwem małych dzieci, czyli rodzeństwem mojego dziadka Stanisława. Rodzina dziadka pomagała podczas wojny polskim żołnierzom oraz innym potrzebującym ludziom. Ryzykując swoim własnym życiem pomogła ona przetrwać wojnę jednej kobiecie - Hildzie. Uratowana przed obozem koncentracyjnym bądź inną karą za swe pochodzenie, Żydówka do późnej starości próbowała odwdzięczyć się za uratowanie życia. 

Wspomnienia, które zapisały się w pamięciach wszystkich ludzi, pokazują nam prawdziwe oblicze wojny oraz ludzkich losów. Brak schronienia, śmierć bliskich, głód i nieszczęście. To, co słyszymy od naszych dziadków, wujków, czy sąsiadów jest niewyobrażalne oraz tak bardzo obce. Czasami aż trudno uwierzyć, że wojnę można przetrwać. Jedyną pamiątką po naszych przodkach oraz zapisanej w ich pamięciach historii - są zdjęcia w rodzinnym albumie.

Emil dołączył też zdjęcia z rodzinnego albumu zrobione w latach 1929-1939, które wstawię jak tylko będę mieć taką możliwość. Czekajcie na następne wzruszające historie z tamtych lat!

Wasza flower

W lalkowym teatrze

Projekt ,,W Lakowym teatrze" dalej trwa. W środę zostały rozlosowane kolejne grupy. Ale na czym polega ten etap?
Etap II 
Grupy mają:
- stworzyć lalki (dowolne) na temat Shrek i Star Wars;
- napisać scenariusz;
- odegrać scenkę.
To nie lada zadanie, ale myślę że damy radę :).
Grupy to:
Grupa Kwiatków - Magda, Martyna, Jagna i Janek
Grupa Listków - Wiktoria, Kasia, Zosia.P i Oskar
Grupa Kapeluszy - Maja, Agata, Natalia i Bartek
Grupa Rączek - Maciek, Ala, Asia i Zosia.R.
Życzę nam powodzenia :). 

                       

Nie zapomnijmy!

Są wśród nas jeszcze ludzie, którzy w czasach II wojny światowej żyli w bardzo trudnych warunkach, często były to jeszcze dzieci, które nie mogły się bawić, tak jak my dziś. Ich wspomnienia są pamiątką tamtych okropnych dni, ale przede wszystkim emocjami związanymi z przeżyciem okresu wojny, więc warto by nie zapomniano o nich. Klasa szósta na lekcję historii przygotowała wywiady z takimi właśnie osobami, najczęściej z rodziny. Zapraszam do wspólnego przeżywania tamtych chwil.

Przeprowadziłam wywiad z mamą mojej mamy - babcią Ireną, która mieszkała w czasie wojny pod Łęczycą.

Ja:  Babciu, ile miałaś lat, kiedy wybuchła II wojna światowa i od kogo się dowiedziałaś, że ona wybuchła?
Babcia: Miałam wtedy 7 lat i 1 września miałam iść do szkoły. O wojnie dowiedziałam  się od swojej mamy.
Ja: Jak wyglądało wasze życie codzienne podczas wojny?
Babcia: Życie było ciężkie. Ojciec podczas wybuchu wojny był w wojsku. Mną i moim bratem Heniem zajmowała się mama. Było bardzo biednie. Były problemy z jedzeniem. Korzystaliśmy z zapasów. Pamiętam jak musieliśmy z bratem zostawać w domu na długie godziny, ponieważ mama  musiała chodzić do wykonywania okopów. Ten obowiązek Niemcy nałożyli na wszystkich mieszkańców naszej wsi.
Ja: A co wtedy robiły dzieci?
Babcia: Dzieci próbowały bawić się na przykład w chowanego. Pamiętam jak kiedyś, w trakcie takiej zabawy zobaczyliśmy nadlatujące samoloty. Dzieci pochowały się ze strachu, a ja ukryłam się w ziemniakach. Nie mogli mnie znaleźć, dopiero jak mama wróciła, szukała mnie wszędzie zrozpaczona, usłyszałam jej płacz i wyszłam.
Ja: Co jeszcze, babciu zostało Ci w pamięci z tamtych dni? 
Babcia: Pamiętam, jak codziennie wieczorem mama szczelnie zasłaniała okna, żeby nie było widać świateł dla samolotów.
Ja: Dziękuję Ci babciu za te wspomnienia. Bardzo mnie wzruszyły.
Babcia: Cieszę się, że mogłyśmy porozmawiać i że Cię to interesuje. Jak spotkamy się w  wakacje opowiem Ci jeszcze więcej.

Już niedługo zamieszczę pracę Emila Słomskiego. Czekajcie na nią!

Wasza flower :)

W lalkowym teatrze

Przesyłam zdjęcia z pierwszego etapu projektu ,,W lalkowym teatrze''.
Grupa Buźki

Grupa Serca

 Grupa Kwadraty

Grupa Kwiatki

  

Oprócz tego poznawaliśmy na lekcji języka angielskiego słówka charakterystyczne dla teatralnych przedstawień.

W lalkowym teatrze

16.05.2013 (czwartek) w klasie IV zostały rozlosowane grupy do projektu ,,W lalkowym teatrze".
Pierwszy etap to stworzenie w programie Power Point prezentacji z opisem na wylosowany przez poszczególne grupy temat.
A oto składy ekip w klasie IV i wylosowane przez nich tematy:
Buźki - Madzia, Wiktoria, Jaga i Maciek - marionetki.
Kwadraty - Natalia, Ala, Agata i Asia - teatr cieni.
Kwiatki - Maja, Oskar, Janek i Martyna - jawajki.
Serca - Zosia R. , Bartek, Kasia, Zosia.P - pacynki.

Wkrótce zdjęcia z pierwszego etapu, a później informacje o pozostałych etapach.