100 lat ruchu harcerskiego w Polsce

22 maja 1911 r. we Lwowie Andrzej Małkowski wydał pierwszy harcerski rozkaz, w którym powołał do życia 4 drużyny skautowe. To był początek ruchu harcerskiego w Polsce. Ideą skautingu Andrzej Małkowski zaraził się w 1910r., gdy za karę musiał przetłumaczyć podręcznik Roberta Badena-Powella „Scouting for boys”. Pomysł spodobał mu się tak bardzo, że w czasie wakacji założył pierwszą drużynę chłopców. 26 lutego 1911r. została podjęta decyzja, żeby na ziemiach polskich stworzyć regularny ruch skautowski. Istotę różnicy pomiędzy skautingiem Badena-Powela, a harcerstwem Małkowski ujął tak: harcerstwo to skauting plus niepodległość. Z czasopisma „Skaut. Pismo Młodzieży Polskiej” czerpano wiedzę o tym jak działać w harcerstwie. Tam też został wydrukowany wiersz Ignacego Kozielewskiego pt. „Wszystko, co nasze”, który do dziś jest hymnem polskich harcerzy. W 1911r. powstała też pierwsza drużyna dziewcząt – Lwowska Drużyna Skautek
im. Emilii Plater. Jej drużynową została Olga Drahonowska. W 1913r. Drahonowska i Małkowski zostali pierwszym harcerskim małżeństwem w Polsce. Obecną parę prezydencką też złączyła wspólna działalność w harcerstwie.